Оңтүстік Азияның мегаполисі балалар үшін күрделі орта болып саналады. Оқу мен даму үшін балаға еркіндік пен зерттеу мүмкіндігін қамтамасыз ететін кеңістік қажет. Алайда қазіргі таңда мұндай мүмкіндіктерді табу қиын. Мумбайдағы мектептер мен балабақшалар балаларды қаладағы қатаң талаптар мен шектеулерден қорғайтын, олардың еркін болуына мүмкіндік беретін кеңістік ретінде жобаланған.
450 шаршы метр аумақты құрайтын балабақша бір жағынан жабайы өсімдіктермен қоршалған жеке сектормен, ал екінші жағынан тар әрі жанданған көшемен шектелген. Осы жағдайдан бастап-ақ бұл ғимараттың тік салыну қажет екені айқын болды. Балабақша аумағы кемшіліктерді, баспалдақтар мен қызметтік бөлмелерді ескергенде, ең көбі екі сынып бөлмесін сыйдыра алады.
Архитекторлар жердегі кеңістікті мүмкіндігінше ашық қалдыруға тырысып, ойын алаңын кеңейтуді басты мақсат етіп қойған. Ал балалардың жердегі сыныптардан жоғарғы қабаттарға көтерілу процесін жеңіл әрі табиғи етуге ерекше назар аударылған. Жобалау кезеңінде пандус қою идеясы туындағанымен, оның тар алаңда тиімді болмайтыны анықталды, себебі балалар үшін ол ыңғайсыз болар еді.
Пандус пен ғимараттың шеттері жұмсақ әрі дөңгелек етіп жобаланған. Пандустың ұзындығы әр қабаттың биіктігіне сәйкес есептеліп, сыныптарды айнала өтіп, жеңіл еңістермен жоғары көтерілді. Бұл балалардың қызығушылығын оятуға, пандус бойымен жүгіріп, сыныптарға жетуге мүмкіндік береді.
Ғимараттың құрылымы лифт шахтасы мен бес бағаннан тұрады. Пандус әр бағанға әртүрлі биіктікте бекітілген, ал тіреуіштер бағаналарға байланысты жасалған. Бесінші қабатта ішкі және сыртқы бағаналар орналасып, кеңістікті әртүрлі мақсатта қолдануға мүмкіндік береді. Қабырғаларда қолданылған материалдар қарапайым әрі күтімді қажет етпейді. Едендер табиғи тастан, ішкі терезе жақтаулары ағаштан, ал қасбет алюминийден жасалған. Ғимараттың түс үйлесімі маңызды бағдарлау элементі ретінде қызмет етеді: пандус рельстерінің түсі әр қабат сайын өзгереді, ал ғимараттың әр қасбетінің түсі әртүрлі
